مدارک لازم برای استاندارد اسانسور چیست؟ برای گرفتن استاندارد آسانسور از کجا باید شروع کنیم و به کجا باید مراجعه کنیم؟ در این مقاله، خیلی واضح و روشن، صفر تا صد گرفتن استاندارد آسانسور را برای شما توضیح میدهیم.
اخذ گواهی استاندارد آسانسور، چه از نوع اولیه (برای آسانسورهای جدید) و چه از نوع ادواری (برای آسانسورهای در حال بهرهبرداری)، برای دریافت گواهی پایان کار ساختمان الزامی است. این فرآیند شامل مراحل زیر است:

مراحل گام به گام اخذ گواهی استاندارد آسانسور
-
ثبت درخواست:
- در مرحله اول، شرکت نصبکننده آسانسور (برای بازرسی اولیه) یا در مورد بازرسی ادواری، مالک ساختمان یا شرکت بازرسی، باید درخواست خود را در سامانه مدیریت بازرسی آسانسور سازمان ملی استاندارد ایران ثبت کند. این سامانه به منظور تسهیل فرآیندهای الکترونیکی از ثبت درخواست تا صدور تاییدیه ایمنی و کیفیت آسانسور طراحی شده است.
-
تعیین شرکت بازرسی:
- پس از ثبت درخواست، سامانه به صورت خودکار یک شرکت بازرسی تایید صلاحیت شده را برای انجام بازرسی آسانسور تعیین میکند.
-
پرداخت هزینه:
- متقاضی (کارفرما یا مالک) موظف است هزینه بازرسی را بر اساس تعرفههای مصوب سازمان ملی استاندارد ایران پرداخت کند و فیش واریزی را به شرکت مربوطه ارائه دهد.
-
ارسال مدارک:
- شرکت نصبکننده آسانسور باید کلیه مدارک لازم از جمله نقشهها، محاسبات، فرم تاییدیه مهندس ناظر، و سایر مستندات فنی را به شرکت بازرسی ارسال کند.
- مدارک کلیدی مورد نیاز برای بازرسی:
- فرم درخواست بازرسی ایمنی آسانسورهای برقی.
- فرم قرارداد بازرسی آسانسور.
- فرم مشخصات فنی آسانسور.
- گواهی تایید تجهیزات آسانسور.
- کپی پروانه ساختمان.
- کپی کارت ملی متقاضی.
- فرم تاییدیه ناظر ساختمان (که توسط کارفرما تهیه میشود).
- قرارداد یک ساله سرویس و نگهداری با یک شرکت ذیصلاح.
- بیمهنامه مسئولیت مدنی دارندگان آسانسور.
-
تعیین تاریخ بازرسی:
- پس از دریافت مدارک و پرداخت هزینه، شرکت بازرسی تاریخ و نوبت بازرسی را تعیین و به متقاضی اعلام میکند.
-
انجام بازرسی:
- بازرس فنی آسانسور در تاریخ مقرر در محل ساختمان حاضر شده و آسانسور را به صورت جامع مورد ارزیابی قرار میدهد. حضور نماینده شرکت نصبکننده در زمان بازرسی برای انجام تستها و تنظیمات فنی ضروری است.
- بررسیهای فنی جامع در بازرسی (برای هر دو نوع آسانسور کششی و هیدرولیکی با جزئیات مربوطه) شامل:
- موتورخانه: تست شاقول بودن موتورگیربکس، تست کشش و سرخوردگی سیم بکسلها، نصب گارد/حفاظ سیم بکسلها، علامتگذاری تراز توقف، علامت گردش پولی موتور، اجرای صحیح بتنریزی سقف و وجود لبه 5 سانتیمتری دور حفرههای عبور کابلها، نصب قلاب سقف و پلاک تناژ آن، وجود دستورالعمل نجات اضطراری و کلید درب طبقات جنب آن، پلاک شماره تابلو برق، وجود دریچه در کف موتورخانه (در صورت چند آسانسوره بودن)، نصب نرده دور دریچه کف، تست و ثبت شماره تجهیزات نصب شده و تطبیق با اطلاعات ارائه شده، تست پلمپ گاورنر، کنترل حفاظ گاورنر و بررسی پلاک سازنده و مشخصات فنی آن.
- چاه آسانسور: اجرای ضد زنگ کلیه آهنآلات مربوط به آهنکشی، صاف و صیقلی بودن دیوارها و عدم وجود خلل و فرج، تست کشش مناسب سیم بکسل گاورنر و وزنه فلکه ته چاه، وجود جانپناه در کف چاه، اجرای صحیح سکوهای ضربهگیر کف چاه، نصب صحیح لاستیکها، فنر یا سیستم ضربهگیر هیدرولیکی در کف چاه، کنترل فاصله زیر قاب وزنه تعادل با ضربهگیر، کنترل فاصله زیر کابین با ضربهگیر، تست فاصله بین کابین و قاب وزنه تعادل، تست فاصله اجزای متحرک با اجزای ثابت، و کنترل ریل و کفشکهای کابین و قاب وزنه.
- کابین: بررسی میکروسوئیچ پاراشوت روی سقف کابین و عملکرد آن، بررسی سیم ارت کابین، تست کمان درب بازکن، بررسی کفشکهای کابین و عدم لقی آنها، بررسی تراول کابل و سیمهای نصب شده، کنترل فاصله کابین با دربهای طبقه، تطبیق نامگذاری طبقه و شستی داخل کابین، تست عملکرد زنگ اضطراری با قطع برق، کنترل سالم بودن کف، دیوارهها و سقف کابین، مناسب بودن روشنایی داخل کابین، کنترل سربندی سیمهای رویزیون، عملکرد کلید قارچی استپ و شستی جهت بالا و پایین.
-
رفع نواقص:
- در صورت شناسایی هرگونه نقص یا عدم انطباق با استانداردها، شرکت نصبکننده آسانسور موظف به رفع این ایرادات است. پس از رفع نواقص، باید مجدداً درخواست بازرسی داده شود و این فرآیند تا زمان تایید نهایی آسانسور توسط بازرس ادامه مییابد.
-
تکمیل پرونده و صدور گواهی:
- پس از تایید نهایی بازرس و اطمینان از رفع کلیه نواقص، پرونده بازرسی تکمیل میشود و گواهی تایید استاندارد آسانسور (که به آن گواهی ایمنی و کیفیت نیز گفته میشود) صادر و به اداره کل استاندارد استان ارسال میگردد. این گواهی برای ارائه به شهرداری و اخذ پایان کار ساختمان معتبر است.
تفاوتهای بازرسی آسانسورهای کششی و هیدرولیکی:
- استانداردهای ملی: استاندارد آسانسورهای کششی در ایران، استاندارد ملی 1-6303 است. در حالی که استاندارد آسانسورهای هیدرولیکی، استاندارد ملی 2-6303 میباشد. هرچند بسیاری از آیتمهای این دو استاندارد یکسان هستند، اما استاندارد هیدرولیکی شامل موارد خاصی است که منحصراً به این نوع آسانسورها مربوط میشود.
- بررسیهای خاص آسانسور هیدرولیکی: این بررسیها شامل تست شلنگ رابط (که باید دارای ضریب ایمنی حداقل 8 برابر فشار ترکیدگی باشد)، کنترل وسایل همزمانساز جکها، بررسی طول بخش تکیهگاه جک تلسکوپی، و نصب صحیح شیر دستی (CUT-OFF VALVE) و شیر یکطرفه (NON-RETURN VALVE) در مدارات هیدرولیکی است.
- تغییرات مقرراتی: در گذشته، دریافت گواهی استاندارد برای آسانسورهای هیدرولیکی اجباری نبوده است، اما اخیراً شرایط و ضوابط جدیدی برای این نوع آسانسورها در نظر گرفته شده که نشاندهنده حرکت به سمت اجباری شدن استانداردسازی آنهاست. این تغییرات نشاندهنده تلاش سازمانهای نظارتی برای پوشش جامعتر تمامی فناوریهای آسانسور و تضمین ایمنی یکسان در سراسر کشور است.
مدت زمان و هزینههای مرتبط با اخذ گواهی استاندارد آسانسور
درک مدت زمان و هزینههای مرتبط با اخذ گواهی استاندارد آسانسور برای برنامهریزی مالی و زمانی پروژهها ضروری است.
مدت زمان اخذ گواهی استاندارد آسانسور:
- گواهی اولیه: مدت زمان تقریبی برای اخذ گواهی اولیه استاندارد آسانسور بین 20 تا 35 روز کاری است.
- گواهی ادواری: برای گواهی ادواری، این زمان معمولاً بین 10 تا 30 روز کاری متغیر است.
- لازم به ذکر است که این زمانبندیها به عوامل متعددی بستگی دارد، از جمله تکمیل بودن مدارک ارسالی، سرعت رفع نواقص ساختمانی یا فنی توسط کارفرما/شرکت نصبکننده، و کارایی شرکت بازرسی.
- پس از تایید نهایی بازرس و تکمیل تمامی مدارک، صدور گواهی استاندارد آسانسور معمولاً حداکثر 3 تا 5 روز کاری به طول میانجامد.
- اعتبار گواهینامه: اعتبار هر دو نوع گواهینامه بازرسی (اولیه و ادواری) یک سال شمسی از تاریخ صدور است و پس از آن نیاز به بازرسی دورهای مجدد و تمدید دارد.
بدون دیدگاه